Όχ’ εδώ, στρατοκόπε που διψάς· μη σκύβεις για να πιεις· ζέσταν’ ο ήλιος και τα γίδια μαγάρισαν την όχτη· ’σα πέρ’ ανέβα στο βουνό ’που παίζουν οι δαμάλες· κει ’π’ τού τσομπάν’ το πεύκο το ψηλό ’ποδιώχνει το λιοπύρι· θα βρεις νερό εκεί πιο κρούσταλλο κι’ απ’ το θράκικο το χιόνι· από πηγούλ’ αφριστή, στο φαλακρό το βράχο να κυλάει.
μὴ σὺ γ᾽ ἐπ᾽ οἰονόμοιο περίπλεον ἰλύος ὧδε
τοῦτο χαραδραίης θερμόν, ὁδῖτα, πίῃς:
ἀλλὰ μολὼν μάλα τυτθὸν ὑπὲρ δαμαλήβοτον ἄκραν
ταύταν, πὰρ κείνᾳ ποιμενίᾳ πίτυϊ
εὑρήσεις κελαρύζον ἐϋκρήνου διὰ πέτρης
νᾶμα, Βορειαίης ψυχρότερον νιφάδος.
Επίγραμμα–Λεωνίδας ο Ταραντίνος (3ος αιώνας π.Χ)
Προφητικό, διδαχτικό και επίκαιρο [είθε να είχε μελοποιηθεί από την κ. Βουφίλιου!]