Ο Πρόεδρος τού ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας απευθύνει επιστολή προς τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και την ηγεσία τής ΕΕ προσφέροντας τη συνεργασία του στη διάσωση τής Ελλάδας και τής Ευρώπης
(Solidarité Internationale PCF)
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι το νέο ίνδαλμα των γαλλικών και ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης. Προκαλεί απορία το γεγονός ότι ένας ηγέτης που υποτίθεται ότι ανήκει στη «ριζοσπαστική αριστερά» απολαμβάνει τής ανοχής των ταγμένων στην υπηρεσία τής κυρίαρχης ιδεολογίας μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Πρέπει όμως να διαπιστώσουμε ότι οι δηλώσεις και οι προτάσεις τού ηγέτη τού ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά ανησυχούν την ελληνική και ευρωπαϊκή άρχουσα τάξη.
Πέραν των τακτικών ελιγμών και των μεταβαλλόμενων θέσεών τους ανάλογα με τις απαιτήσεις τής πολιτικής συγκυρίας, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και ο ηγέτης του επιμένουν απαρέγκλιτα στις εξής αρχές: τη μεταρρύθμιση τού καπιταλιστικού συστήματος και την υπεράσπιση τής ΕΕ.
Μέσα στα στενά όρια ενός άρθρου είναι αδύνατο να απαριθμήσει κανείς όλες τις οπορτουνιστικές δηλώσεις τις οποίες έκανε τα τελευταία χρόνια ο Τσίπρας. Αν περιοριστούμε όμως στις δηλώσεις του των τελευταίων εβδομάδων, είναι διαφωτιστικό και χρήσιμο να αναφερθούμε αφενός στη συμβατότητα τής «ριζοσπαστικής» αυτής «αριστεράς» με το κυρίαρχο σύστημα και αφετέρου στον χαρακτήρα τού περιεχομένου των προτάσεων που απηύθυνε προς το ΚΚΕ για μια «κυβέρνηση τής αριστεράς».
Μια «κυβέρνηση τής αριστεράς» για το συμφέρον τού ελληνικού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου
Μια «κυβέρνηση τής αριστεράς» διευρυμένης … ώστε να συμπεριλάβει και τη δεξιά: «Εάν, όμως, […] εμείς […] χρειαζόμαστε πέντε ψήφους τού Καμμένου (πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, ενός νέου δεξιού φιλελευθέρου κόμματος) και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε.» (Αλέξης Τσίπρας στο TVXS, 25 Απριλίου 2012)
Μια «κυβέρνηση τής αριστεράς» για τη διάσωση τής Ευρώπης τού κεφαλαίου: «Την ενωμένη Ευρώπη τής κοινωνικής συνοχής μπορεί να την εγγυηθεί μόνο η ευρωπαϊκή Αριστερά.» (Αλέξης Τσίπρας στα ΝΕΑ, 2 Μαΐου 2012).
Όταν ο ηγέτης τής «ριζοσπαστικής αριστεράς» προσφέρει τις υπηρεσίες του στους ιθύνοντες τής ΕΕ για τη σωτηρία τής Ευρώπης!
Ο Αλέξης Τσίπρας προχώρησε ένα βήμα πέρα από την απλή υιοθέτηση διακηρύξεων όσον αφορά την υποστήριξη τής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην επιστολή που απηύθυνε προσωπικά στους Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, Χέρμαν Βαν Ρομπάϊ και Μάριο Ντράγκι, φανερώνει την πραγματική του αποστολή: να προσφέρει την ενεργή του συμβολή στην προσπάθεια διάσωσης τής ΕΕ.
Όπως γίνεται εύκολα φανερό, η συγκεκριμένη δήλωση αιτιάσεων δεν συνιστά παρά πρόταση συνεργασίας προς τα ηγετικά κλιμάκια τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ξεκινά με τη διαπίστωση τής απόρριψης τού Μνημονίου και των κομμάτων που το υποστήριξαν στις εκλογές τής 6ης Μαΐου. Συνεχίζει υπογραμμίζοντας ότι «[οι μνημονιακές πολιτικές] έχουν αποτύχει να αντιμετωπίσουν τις δομικές ανισορροπίες και ανισότητες τής ελληνικής οικονομίας».
Δίδεται έτσι η ευκαιρία στο ΣΥΡΙΖΑ να προσφέρει τις υπηρεσίες του, αφού μάλιστα ήταν το μοναδικό πολιτικό κόμμα που «[είχε επισημάνει] τις ενδογενείς αδυναμίες τής [ελληνικής] οικονομίας», η κατάρρευση τής οποίας αποδίδεται στο ότι η ελληνική άρχουσα τάξη «αγνόησε τις προτάσεις [του] για συγκεκριμένες [διαρθρωτικές] μεταρρυθμίσεις».
Διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές, το μήνυμα είναι το εξής: με τον ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι, θα είναι εξασφαλισμένη η σταθερότητα τής ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας.
Ποια είναι η συνταγή για την οικονομία την οποία προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Στο κείμενο δεν γίνεται συγκεκριμένη αναφορά σε κάποια από τα μέτρα εκείνα που ο ΣΥΡΙΖΑ ενίοτε θέτει ενώπιον τού ελληνικού λαού (αύξηση μισθών, κοινωνικές παροχές, κ.λπ.). Ο Τσίπρας επικαλείται απλώς την αναγκαιότητα «αντιστροφής [τής δυναμικής] τής λιτότητας και τής ύφεσης».
Υπό ποια έννοια οφείλει να μετριαστεί η λιτότητα τής οποίας θύμα είναι ο ελληνικός λαός;
Κατ’ αρχάς, προέχει να «[διασφαλιστεί] η οικονομική και κοινωνική σταθερότητα στη χώρα μας» — να διασφαλιστεί, με άλλα λόγια, το καπιταλιστικό σύστημα στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια, επισημαίνεται η ανάγκη αποκατάστασης τής οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ως εκ τούτου, πρέπει να επανεξεταστεί «ολόκληρο το πλαίσιο τής υπάρχουσας στρατηγικής, δεδομένου ότι δεν απειλεί μόνο την κοινωνική συνοχή και τη σταθερότητα στην Ελλάδα, αλλά αποτελεί και πηγή αστάθειας για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη».
Ο Τσίπρας κλείνει με μια συγκινητική έκκληση συνεργασίας όλων των δυνάμεων τής ευρωπαϊκής προοπτικής για τη διάσωση τής Ευρώπης: «Το κοινό μέλλον των ευρωπαϊκών λαών βρίσκεται υπό την απειλή αυτών των καταστροφικών επιλογών. Είναι βαθιά η πίστη μας ότι το πρόβλημα τής κρίσης είναι ευρωπαϊκό, και άρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να βρεθεί η λύση».
Αποτελεί όντως άθλο των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης, τόσο στην Ελλάδα και στην Γαλλία, όσο και αλλού, το ότι μπόρεσαν να πλασάρουν έναν πρόθυμο υπάλληλο και υπηρέτη τής Ευρωπαϊκής Ένωσης τού κεφαλαίου — την καινούργια μορφή μιας δευτεροκλασάτης σοσιαλδημοκρατίας — ως τον υποτιθέμενο ηγέτη τής αριστερής αντιπολίτευσης στην κυρίαρχη φιλελεύθερη και ευρωπαϊστική συναίνεση.
Έχοντας απέναντί της μια τέτοια επίσημη αντιπολίτευση, η ευρωπαϊκή άρχουσα τάξη μπορεί να συνεχίσει ανενόχλητη τόσο την πολιτική υπερλιτότητας, εξουδετερώνοντας την εμφάνιση μιας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης στο ληστρικό οικονομικό σύστημα τού καπιταλισμού, όσο και την περαιτέρω επίρρωση του αντιδημοκρατικού οικοδομήματος που ακούει στο όνομα «Ευρωπαϊκή Ένωση».
[1] Οι δηλώσεις τού ΑΤ, εδώ και εδώ.
waltendegewalt 